Nijedna životinja NIJE POVREĐENA tokom snimanja, ali 70 ljudi JESTE: Ovo je NAJOPASNIJI film ikada snimljen

Noel Maršal je 1981. godine objavio avanturistički film "Roar", problematičan projekat koji će postati poznat kao jedan od najopasnijih filmova ikada snimljenih.

Porodično napravljenom filmu trebalo je pet godina snimanja i jedanaest dugih godina da se završi. Projekat je režirao Maršal - koji je producirao "The Exorcist" ranih 1970-ih - a producirali su ga Maršal i njegova supruga Tipi Hedren. Glumica i model, Hedren je najpoznatija po ulozi u filmu Alfreda Hičkoka "Ptice" iz 1963. godine, osvojivši Zlatni globus za svoj nastup. Ona je glumila u filmu "Roar" zajedno sa Maršalom, dvojicom njegovih sinova Džonom i Džerijem i svojom ćerkom Melani Grifit.

Džon Maršal, sin reditelja Noela Maršala, podseća da je Hedren dala inspiraciju za koncept filma. Ranije je glumila u filmovima u Africi i, dok je bila tamo, krenula je na safari koji je prošao pored kuće koju su preplavili lavovi.

- Mislili su da je to bilo prilično kul, "zašto ne snimimo film o tome? Okupićemo celu porodicu, iznajmiti nekoliko lavova i snimićemo film".

Tim je počeo da razvija scenario ranih 1970-ih. Radnja filma prati Henka, lika kojeg igra Noel Maršal, i njegovu porodicu dok se suočavaju sa čoporom lavova koji su zauzeli njihovu kuću.

Da bi se pripremili, porodica je počela ilegalno da odgaja mladunčad lavova u svojoj porodičnoj kući u Šerman Ouksu, u pokušaju da ih pripitomi pre snimanja.

Džon se osvrnuo na to iskustvo, rekavši:

- Mislim da smo verovatno odgajili tridesetak lavova... spavali su u krevetu s nama, trčali po kući.

Porodica je čak imala plan ukoliko se vlasti pojave, što je uključivalo prebacivanje lavova preko ograde u komšijino dvorište.

Iako su Maršalovi naučili da žive među lavovima, čak tvrdeći da su stekli uzajamno poštovanje, Džon primećuje da su problemi počeli na snimanju. Dok je prava porodica znala kako da se nosi sa lavovima, likovi u filmu su trebali da ih se plaše:

- Radimo stvari koje ne bi trebalo - objasnio je Maršal.

- Ne smeš da pokazuješ strah. Ne smeš da bežiš od njih. Ne igrajte se žmurke. A mi bežimo i pokušavamo da se sakrijemo i igramo se žmurke, i odjednom je sve postalo mnogo opasnije.

Životinje su napale preko 70 članova ekipe i glumaca, a na spisku povreda našlo se trovanje krvi, rane na glavi i slomljene kosti. Hedren je čak dobila gangrenu kao rezultat susreta sa lavovima. Deo razloga zašto je snimanje bilo toliko produženo je da se napadnutima omogući vreme oporavka, ali produkciju je takođe zaustavila poplava na lokaciji, što je dodatno pogoršalo već tešku situaciju.

Roar je stekao titulu kao jedan od najopasnijih filmova ikada snimljenih. O produkciji filma snimljen je dokumentarac 2004. godine, a film je ponovo prikazan u bioskopima sredinom 2010-ih sa senzacionalizovanim sloganom: "Nijedna životinja nije povređena tokom snimanja ovog filma. 70 glumaca i članova ekipe jeste."

Iako je glavna glumačka ekipa istakla da ne žale što su snimili film, "Roar" ostaje prvi i jedini film koji je Maršal režirao. Ubrzo nakon toga, Hedren se okrenula aktivizmu za prava životinja i osnovala fondaciju Roar kako bi se brinula o velikim mačkama koje su se pojavile u filmu.

Ostavite komentar